Πήγε η ώρα τρεις και τηλέφωνο δεν παίρνεις
τι συμβαίνει να μου πεις.
Ούτε ανησυχείς, σ’ αδιέξοδο με φέρνεις,
συνεχώς με προκαλείς.
Παραφέρεσαι, δεν υποφέρεσαι
Πως το ‘χεις δει, πες μου να ξέρω
να ξενυχτάς κι εγώ να υποφέρω.
Πως το ‘χεις δει, μ’ άλλους να βγαίνεις
και να μου λες για μένα πως πεθαίνεις.
Κάνεις τρελή ζωή
και σκοτώνεις λίγο λίγο την αγάπη μου εσύ.
Σώμα χωρίς ψυχή
και δε ξέρω πώς να κρίνω τη δική σου λογική.
Παραφέρεσαι, δεν υποφέρεσαι
Πως το ‘χεις δει, πες μου να ξέρω
να ξενυχτάς κι εγώ να υποφέρω.
Πως το ‘χεις δει, μ’ άλλους να βγαίνεις
και να μου λες για μένα πως πεθαίνεις.
|
Píge i óra tris ke tiléfono den pernis
ti simveni na mu pis.
Oíte anisichis, s’ adiéksodo me férnis,
sinechós me prokalis.
Paraférese, den ipoférese
Pos to ‘chis di, pes mu na kséro
na ksenichtás ki egó na ipoféro.
Pos to ‘chis di, m’ állus na vgenis
ke na mu les gia ména pos pethenis.
Kánis trelí zoí
ke skotónis lígo lígo tin agápi mu esí.
Sóma chorís psichí
ke de kséro pós na kríno ti dikí su logikí.
Paraférese, den ipoférese
Pos to ‘chis di, pes mu na kséro
na ksenichtás ki egó na ipoféro.
Pos to ‘chis di, m’ állus na vgenis
ke na mu les gia ména pos pethenis.
|