Με τσιγάρα σε θυμάμαι,
σε ξεχνάω με πιοτό
της βραδιές που δεν κοιμάμαι
κι ανασαίνω με λυγμό.
Χώρια ζούμε και πονάμε
για το ίδιο όνειρο.
Αχ! αγάπη μου, αγάπη,
παντού σ’ αναζητώ.
Μες στο μπαρ που ξενυχτάει
να ζητώ το πρόσωπό σου
μες στο πλήθος που γλεντάει
να μετράω το σφυγμό σου.
Τα τραγούδια μου έχουν κάτι
απ’ τη λάμψη των ματιών σου
Οι κρυφές μας οι ελπίδες,
η λαχτάρα η σβησμένη,
όλα εκείνα που δεν είδες
στη ζωή σου τη χαμένη
φέγγουν σαν πυγολαμπίδες
σε μια πόλη νυχτωμένη.
|
Me tsigára se thimáme,
se ksechnáo me piotó
tis vradiés pu den kimáme
ki anaseno me ligmó.
Chória zume ke ponáme
gia to ídio óniro.
Ach! agápi mu, agápi,
pantu s’ anazitó.
Mes sto bar pu ksenichtái
na zitó to prósopó su
mes sto plíthos pu glentái
na metráo to sfigmó su.
Ta tragudia mu échun káti
ap’ ti lámpsi ton matión su
I krifés mas i elpídes,
i lachtára i svisméni,
óla ekina pu den ides
sti zoí su ti chaméni
féngun san pigolabídes
se mia póli nichtoméni.
|