Τρία από τα πολλά θεριά
η πυρ, γυνή και η θάλασσα
Τρία από τα πολλά θεριά
απού έβγαλε η φύση
η πυρ, γυνή και η θάλασσα
θα σε κατανικήσει.
Είδα ένα όφι πύρινο
να με περικυκλώνει
και ένα μπεντένι υδάτινο
να μου κοντοσιμώνει.
Και ευθύς ανασυντάχθηκα
να τ’αντιμετωπίσω
θάλασσα πάνω στην φωτιά
προσπάθησα να ρίξω.
Και σαν αρχαιοέλληνας
φίλος του Ποσειδώνα
εδάμασα τα κύματα
και τα ‘στρεψα στη φλόγα.
Και ενώ φαινόμουν νικητής
με λάφυρα στον ώμο
μία γυνή επάντηξα
σαν γύριζα στο δρόμο.
Νίκησα θάλασσα απ’ τη μια
φωθιά από την άλλη
όμως με ένα θηλυκό
ποιος πάει να τα βάλει.
Και έγινε η μάχη άνιση
και χαλασμός Κυρίου
απόρθητη αποδείχτηκε
σαν κάστρο Βυζαντίου.
Είχε τα σκήπτρα τσ’ ομορφιάς
και γέμιζε με πάθος
φώθιοθαλασσονικητής
έχασα κατά κράτος.
|
Tría apó ta pollá theriá
i pir, giní ke i thálassa
Tría apó ta pollá theriá
apu évgale i físi
i pir, giní ke i thálassa
tha se katanikísi.
Ida éna ófi pírino
na me perikiklóni
ke éna benténi idátino
na mu kontosimóni.
Ke efthís anasintáchthika
na t’antimetopíso
thálassa páno stin fotiá
prospáthisa na ríkso.
Ke san archeoéllinas
fílos tu Posidóna
edámasa ta kímata
ke ta ‘strepsa sti flóga.
Ke enó fenómun nikitís
me láfira ston ómo
mía giní epántiksa
san giriza sto drómo.
Níkisa thálassa ap’ ti mia
fothiá apó tin álli
ómos me éna thilikó
pios pái na ta váli.
Ke égine i máchi ánisi
ke chalasmós Kiríu
apórthiti apodichtike
san kástro Oizantíu.
Iche ta skíptra ts’ omorfiás
ke gémize me páthos
fóthiothalassonikitís
échasa katá krátos.
|