Στην πόρτα σου χαράματα
με πήρανε τα κλάματα
θυμήθηκα και πάλι τα παλιά.
Τα μάτια μου δακρύσανε
τα πόδια μου λυγίσανε
στην πόρτα που μου έδινες φιλιά.
Ρίξε τώρα Θεέ μου μια βροχή
φτιάχ’ τα όλα πάλι από την αρχή
η αγάπη μου να ξαναρθεί να μ’ αγκαλιάσει.
Το παλιό μου λάθος να σβηστεί
μέσα στα φιλιά να ξεχαστεί
η καρδιά μου να μην ξανακλάψει.
Σαν το πουλί πληγώθηκα
κι αν έφταιξα πληρώθηκα
παγώσαν τα φτερά μου στο βοριά.
Μονάχη φαρμακώθηκα
στη μοναξιά καρφώθηκα
με χτύπησε το λάθος μου σκληρά.
Ρίξε τώρα θεέ μου μια βροχή
φτιάχ’ τα όλα πάλι από την αρχή
η αγάπη μου να ξαναρθεί να μ’ αγκαλιάσει.
Το παλιό μου λάθος να σβηστεί
μέσα στα φιλιά να ξεχαστεί
η καρδιά μου να μην ξανακλάψει.
|
Stin pórta su charámata
me pírane ta klámata
thimíthika ke páli ta paliá.
Ta mátia mu dakrísane
ta pódia mu ligisane
stin pórta pu mu édines filiá.
Ríkse tóra Theé mu mia vrochí
ftiách’ ta óla páli apó tin archí
i agápi mu na ksanarthi na m’ agkaliási.
To palió mu láthos na svisti
mésa sta filiá na ksechasti
i kardiá mu na min ksanaklápsi.
San to pulí pligóthika
ki an éfteksa pliróthika
pagósan ta fterá mu sto voriá.
Monáchi farmakóthika
sti monaksiá karfóthika
me chtípise to láthos mu sklirá.
Ríkse tóra theé mu mia vrochí
ftiách’ ta óla páli apó tin archí
i agápi mu na ksanarthi na m’ agkaliási.
To palió mu láthos na svisti
mésa sta filiá na ksechasti
i kardiá mu na min ksanaklápsi.
|