Το σκοπό που δεν έγραψα
και τα λόγια του ονείρου που ξέχασα
τα ζητώ μες τα μάτια σου
σαν το φως του παράδεισου
Το φιλί που δεν έδωσα
το χρυσό σου το πέπλο που ανέμισα
στης χαράς το λευκό φτερό
κει ψηλά θέλω ν’ ανεβώ
Το γλυκό τ’ ονειρεύτηκα
και στο δρόμο σου βρέθηκα
το πικρό το συνάντησα
τη στιγμή που σ’ αγάπησα
Είμαι εδώ μέσα στη σιωπή
μα ακούω το γέλιο σου σαν μουσική
να πετάξω να `ρθω κοντά
μες τα σύννεφά σου τα γιορτινά
|
To skopó pu den égrapsa
ke ta lógia tu oniru pu kséchasa
ta zitó mes ta mátia su
san to fos tu parádisu
To filí pu den édosa
to chrisó su to péplo pu anémisa
stis charás to lefkó fteró
ki psilá thélo n’ anevó
To glikó t’ onireftika
ke sto drómo su vréthika
to pikró to sinántisa
ti stigmí pu s’ agápisa
Ime edó mésa sti siopí
ma akuo to gélio su san musikí
na petákso na `rtho kontá
mes ta sínnefá su ta giortiná
|