Ήρθα χάραμα για να σου τραγουδήσω,
να σου παίξω το μινόρε της αυγής,
την καρδιά σου την σκληρή να συγκινήσω
και για λίγο στο παράθυρο να βγεις.
Ωωωω έβγα λίγο να σε δω που σ’ αγαπώ
Ωωωω λαχταρώ να δω τα μάτια σου τα δυο
Η καρδιά είναι απ’ αγάπη πληγωμένη
και ετούτη τη στιγμή που τραγουδώ
είναι η σκέψη μου βαθιά συγκινημένη,
αχ, και να `βγαινες για λίγο να σε δω.
Ωωωω έβγα λίγο να σε δω που σ’ αγαπώ
Ωωωω λαχταρώ να δω τα μάτια σου τα δυο
Γλυκοχάραξε κι η μέρα πλησιάζει
κι όμως είμαι στο δικό σου το στενό,
ο καημός του χωρισμού με περονιάζει,
σ’ αγαπώ και δε θα πάψω να πονώ.
|
Ήrtha chárama gia na su tragudíso,
na su pekso to minóre tis avgís,
tin kardiá su tin sklirí na sigkiníso
ke gia lígo sto paráthiro na vgis.
Oooo évga lígo na se do pu s’ agapó
Oooo lachtaró na do ta mátia su ta dio
I kardiá ine ap’ agápi pligoméni
ke etuti ti stigmí pu tragudó
ine i sképsi mu vathiá sigkiniméni,
ach, ke na `vgenes gia lígo na se do.
Oooo évga lígo na se do pu s’ agapó
Oooo lachtaró na do ta mátia su ta dio
Glikochárakse ki i méra plisiázi
ki ómos ime sto dikó su to stenó,
o kaimós tu chorismu me peroniázi,
s’ agapó ke de tha pápso na ponó.
|