|
Μπορεί να μην ξέρω να σου γράφω τραγούδια,
μπορεί.
Μπορεί να μη ξέρω να σου φέρνω λουλούδια,
μπορεί.
Όμως για μένα είσαι εσύ
ανάσα μου και φως μου.
Είσαι αγιασμός και προσευχή
το κέντρο όλου του κόσμου.
Μπορεί να μη ξέρω να λέω σ’ αγαπώ,
μπορεί να σφυρίζω σε φάλτσο σκοπό,
μπορεί να μην έχω και τρόπο,
μα σ’ αγαπάω μάτια μου μ’ ένα δικό μου τρόπο.
Μπορεί να μη ξέρω να σου τραγουδήσω,
μπορεί.
Μπορεί να μη ξέρω να σε ζωγραφίσω,
μπορεί.
Όμως για μένα είσαι εσύ
ζωγράφος και θεός μου.
Εσύ είσαι ο τραγουδιστής
είσαι ο άνθρωπός μου.
Μπορεί να μη ξέρω να λέω σ’ αγαπώ,
μπορεί να σφυρίζω σε φάλτσο σκοπό,
μπορεί να μην έχω και τρόπο,
μα σ’ αγαπάω μάτια μου μ’ ένα δικό μου τρόπο.
|
Bori na min kséro na su gráfo tragudia,
bori.
Bori na mi kséro na su férno luludia,
bori.
Όmos gia ména ise esí
anása mu ke fos mu.
Ise agiasmós ke prosefchí
to kéntro ólu tu kósmu.
Bori na mi kséro na léo s’ agapó,
bori na sfirízo se fáltso skopó,
bori na min écho ke trópo,
ma s’ agapáo mátia mu m’ éna dikó mu trópo.
Bori na mi kséro na su tragudíso,
bori.
Bori na mi kséro na se zografíso,
bori.
Όmos gia ména ise esí
zográfos ke theós mu.
Esí ise o tragudistís
ise o ánthropós mu.
Bori na mi kséro na léo s’ agapó,
bori na sfirízo se fáltso skopó,
bori na min écho ke trópo,
ma s’ agapáo mátia mu m’ éna dikó mu trópo.
|
