Ποια μουσική περπατάει στο πλάι σου
ποια πυρκαγιά στα μαλλιά.
Ποια σιωπή καταπίνει τα λόγια μου
και ψυθιρίζω φιλιά.
Κάψε τις νύχτες μου,
σβήσε τις μέρες μου,
κάνε το χρόνο στιγμή.
Ό,τι ευχήθηκα κι ό,τι φοβήθηκα
είναι καιρός να φανεί.
Σαν βροχή που πέφτει στα φύλλα
στα μαλλιά, στο πρόσωπο κυλά,
σαν βροχή σε θέλω απόψε
να βραχώ, ως τη ρίζα της φωνής,
γέλιο μου.
Στη φωτιά που μέσα μου καίει
μια φωνή γελάει και κλαίει,
στη φωτιά θα πέσω μαζί σου
να σωθεί ό,τι είναι δυνατό,
γέλιο μου, φλόγα μου φλόγα μου.
Ποια μουσική δυναμώνει
στο βλέμμα σου
κι όλα χορεύουν γλυκά.
Ποιος πυρετός ανεβαίνει
στο αίμα μου
και κοκκινίζει ξανά.
Κάψε τις νύχτες μου,
σβήσε τις μέρες μου
κάνε το χρόνο στιγμή.
Ό,τι αγάπησα κι ό,τι παράτησα
είναι καιρός να κριθεί.
|
Pia musikí perpatái sto plái su
pia pirkagiá sta malliá.
Pia siopí katapíni ta lógia mu
ke psithirízo filiá.
Kápse tis níchtes mu,
svíse tis méres mu,
káne to chróno stigmí.
Ό,ti efchíthika ki ó,ti fovíthika
ine kerós na fani.
San vrochí pu péfti sta fílla
sta malliá, sto prósopo kilá,
san vrochí se thélo apópse
na vrachó, os ti ríza tis fonís,
gélio mu.
Sti fotiá pu mésa mu kei
mia foní gelái ke klei,
sti fotiá tha péso mazí su
na sothi ó,ti ine dinató,
gélio mu, flóga mu flóga mu.
Pia musikí dinamóni
sto vlémma su
ki óla chorevun gliká.
Pios piretós aneveni
sto ema mu
ke kokkinízi ksaná.
Kápse tis níchtes mu,
svíse tis méres mu
káne to chróno stigmí.
Ό,ti agápisa ki ó,ti parátisa
ine kerós na krithi.
|