|
Πάλι ξεχάστηκαν τα μάτια μου στους δρόμους
κι έχω για σένα έναν έρωτα τυφλό
εσύ σε ξένη αγκαλιά γέρνεις τους ώμους
κι εγώ τη νύχτα μου σκοτώνω με πιοτό
Σαν κατάδικος δραπέτης
που δε βρίσκει άσυλο
τα δεσμά σου θα λιμάρω
μ’ ένα τριαντάφυλλο
τα δεσμά σου θα λιμάρω
μ’ ένα τριαντάφυλλο
σαν κατάδικος δραπέτης
που δε βρίσκει άσυλο
Μάτια κουρέλια μες στο άδειο μου το στρώμα
σε είδα χτες σαν λιποτάκτη στη βροχή
και το πικρό μου δε σε ρώτησε το στόμα
πώς ζεις ακόμα αφού η καρδιά σου είναι νεκρή
Σαν κατάδικος δραπέτης
που δε βρίσκει άσυλο
τα δεσμά σου θα λιμάρω
μ’ ένα τριαντάφυλλο
τα δεσμά σου θα λιμάρω
μ’ ένα τριαντάφυλλο
σαν κατάδικος δραπέτης
που δε βρίσκει άσυλο
|
Páli ksechástikan ta mátia mu stus drómus
ki écho gia séna énan érota tifló
esí se kséni agkaliá gérnis tus ómus
ki egó ti níchta mu skotóno me piotó
San katádikos drapétis
pu de vríski ásilo
ta desmá su tha limáro
m’ éna triantáfillo
ta desmá su tha limáro
m’ éna triantáfillo
san katádikos drapétis
pu de vríski ásilo
Mátia kurélia mes sto ádio mu to stróma
se ida chtes san lipotákti sti vrochí
ke to pikró mu de se rótise to stóma
pós zis akóma afu i kardiá su ine nekrí
San katádikos drapétis
pu de vríski ásilo
ta desmá su tha limáro
m’ éna triantáfillo
ta desmá su tha limáro
m’ éna triantáfillo
san katádikos drapétis
pu de vríski ásilo
|
