Σαν τα πεινασμένα περιστέρια της αυλής
μες στο χαλάζι
Μας τρώει το μαράζι μες το χαλάζι,
και δε μας κοίταξε κανείς
Μας τρώει το μαράζι μες το χαλάζι,
και δε μας κοίταξε κανείς
Όλα τα χαμένα καλοκαίρια της ζωής
ήταν δικά μας
Για την πικρή καρδιά μας, ήταν δικά μας,
και δε μας πόνεσε κανείς
Για την πικρή καρδιά μας, ήταν δικά μας,
και δε μας πόνεσε κανείς
|
San ta pinasména peristéria tis avlís
mes sto chalázi
Mas trói to marázi mes to chalázi,
ke de mas kitakse kanis
Mas trói to marázi mes to chalázi,
ke de mas kitakse kanis
Όla ta chaména kalokeria tis zoís
ítan diká mas
Gia tin pikrí kardiá mas, ítan diká mas,
ke de mas pónese kanis
Gia tin pikrí kardiá mas, ítan diká mas,
ke de mas pónese kanis
|