Όταν βρεθείς στο τέλος μιας αγάπης
μη προσπαθείς ποτέ σου δε θα μάθεις
τι έχει φταίξει τελικά τι πήγε στραβά
και γίναμε οι δυο μας δυο κομμάτια
πάρε το δρόμο αγκαλιά και κοίτα μπροστά
η αλήθεια υπάρχει μες στα μάτια
Δε θέλω να μιλάς
τα λόγια μη σκορπάς
να φύγεις κι όπου πας να μ’ αγαπάς
Κάπου εδώ γυρίζουμε σελίδα
πάλι μετράει το χρόνο η κλεψύδρα
σε κάθε τέλος και μια αρχή
υπάρχει εκεί για σένα για μένα περιμένει
κράτα με κάπου στο μυαλό
σαν γέλιο παλιό
να ’χουμε κάτι να μας δένει
Δε θέλω να μιλάς
τα λόγια μη σκορπάς
να φύγεις κι όπου πας να μ’ αγαπάς
|
Όtan vrethis sto télos mias agápis
mi prospathis poté su de tha máthis
ti échi fteksi teliká ti píge stravá
ke giname i dio mas dio kommátia
páre to drómo agkaliá ke kita brostá
i alíthia ipárchi mes sta mátia
De thélo na milás
ta lógia mi skorpás
na fígis ki ópu pas na m’ agapás
Kápu edó girízume selída
páli metrái to chróno i klepsídra
se káthe télos ke mia archí
ipárchi eki gia séna gia ména periméni
kráta me kápu sto mialó
san gélio palió
na ’chume káti na mas déni
De thélo na milás
ta lógia mi skorpás
na fígis ki ópu pas na m’ agapás
|