Σαν να μην πέρασε μια μέρα
που να μη σκέφτομαι εσένα,
τρελά έχω μετανιώσει
που σ’ έχω πολύ πληγώσει.
Μπορεί να ‘σουνα στριμμένος
και πάντα ξεμυαλισμένος,
εγώ όμως σ’ αγαπούσα
κι όλα σου τα συγχωρούσα.
Σε πάω όπως είσαι
γι’ αυτό που είσαι
και τρελά σε αγαπώ.
Κάνε τη ζωή σου,
όμως μαζί σου
μια ζωή θα είμαι εγώ.
Δεν πέρασε μια μέρα
χωρίς να σκέφτομαι εσένα,
φοβόμουνα να γυρίσω
τα μούτρα μου να μη ρίξω.
Εγωιστής ήσουν πάντα,
εσύ ήξερες τα πάντα,
εγώ όμως σ’ αγαπούσα
κι όλα σου τα συγχωρούσα.
Σε πάω όπως είσαι
γι’ αυτό που είσαι
και τρελά σε αγαπώ.
Κάνε τη ζωή σου,
όμως μαζί σου
μια ζωή θα είμαι εγώ.
|
San na min pérase mia méra
pu na mi skéftome eséna,
trelá écho metaniósi
pu s’ écho polí pligósi.
Bori na ‘suna strimménos
ke pánta ksemialisménos,
egó ómos s’ agapusa
ki óla su ta sigchorusa.
Se páo ópos ise
gi’ aftó pu ise
ke trelá se agapó.
Káne ti zoí su,
ómos mazí su
mia zoí tha ime egó.
Den pérase mia méra
chorís na skéftome eséna,
fovómuna na giríso
ta mutra mu na mi ríkso.
Egistís ísun pánta,
esí íkseres ta pánta,
egó ómos s’ agapusa
ki óla su ta sigchorusa.
Se páo ópos ise
gi’ aftó pu ise
ke trelá se agapó.
Káne ti zoí su,
ómos mazí su
mia zoí tha ime egó.
|