Μ’ έμαθες στο ψέμα να τυλίγομαι
και στην αγωνία μου να πνίγομαι,
είπες θα γυρίσεις μα με ξέχασες
όνειρο του έρωτα μας έχασες.
Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι
τι να κάνω ακόμα σ’ αγαπάω.
Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι
τι να κάνω ακόμα πονάω.
Μου `ταξες παράδεισο σε πίστεψα
είπα θα νικήσω μα νικήθηκα,
έκλεψες το όνειρο και μ’ άφησες
μ’ άφησες μονάχη μου και χάθηκες.
Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι
τι να κάνω ακόμα σ’ αγαπάω.
Σε θυμάμαι, δεν κοιμάμαι
τι να κάνω ακόμα πονάω.
|
M’ émathes sto pséma na tilígome
ke stin agonía mu na pnígome,
ipes tha girísis ma me kséchases
óniro tu érota mas échases.
Se thimáme, den kimáme
ti na káno akóma s’ agapáo.
Se thimáme, den kimáme
ti na káno akóma ponáo.
Mu `takses parádiso se pístepsa
ipa tha nikíso ma nikíthika,
éklepses to óniro ke m’ áfises
m’ áfises monáchi mu ke cháthikes.
Se thimáme, den kimáme
ti na káno akóma s’ agapáo.
Se thimáme, den kimáme
ti na káno akóma ponáo.
|