Μη μου πιάνεις το δικό μου χώρο
είμαι χρόνια μακριά
μια σειρήνα από ασθενοφόρο
και δυο μαύρα περιπολικά
Σημεία των καιρών
σε φόντο πλαστικό
δε θα παραιτηθώ
κι ας μείνω μοναχός
κι ας μείνω μοναχός
Αρένα πλήθος γεμάτη
όσος κόσμος τόσα μηδενικά
αλαλάζουν τον ανοιχτομάτη
που τους πήρε τα βρακιά σε μια βραδιά
Σημεία των καιρών
σε φόντο πλαστικό
δε θα παραιτηθώ
κι ας μείνω μοναχός
κι ας μείνω μοναχός
|
Mi mu piánis to dikó mu chóro
ime chrónia makriá
mia sirína apó asthenofóro
ke dio mavra peripoliká
Simia ton kerón
se fónto plastikó
de tha paretithó
ki as mino monachós
ki as mino monachós
Aréna plíthos gemáti
ósos kósmos tósa mideniká
alalázun ton anichtomáti
pu tus píre ta vrakiá se mia vradiá
Simia ton kerón
se fónto plastikó
de tha paretithó
ki as mino monachós
ki as mino monachós
|