|
Όταν τα βράδια ξαγρυπνώ στα σκοτεινά
φοβάμαι τις σκιές στον τοίχο
γιατί περνάνε όσα φύγανε μακριά
σκιές μες στις σκιές τα βρίσκω
Σηκώνομαι και βγαίνω στη βροχή
ρουφώ αέρα διψασμένα
στριφτό τσιγάρο σβήνω πάνω στο σκαλί
και χαίρομαι που βρήκα εσένα
Σκιές και ψίθυροι φτιάχνουν ατμόσφαιρα για μένα
μου ψιθυρίζουνε γλυκά στ’ αυτί ότι εγώ είμαι για σένα
Όταν τα βράδια η ψυχή μου σε ζητά
στη σκέψη σου μουδιάζει το μυαλό μου
εικόνες και ήχοι έρχονται ξανά
και βρίσκω το Θεό στον εαυτό μου
Σηκώνομαι και βγαίνω στη βροχή
ρουφώ αέρα διψασμένα
στριφτό τσιγάρο σβήνω πάνω στο σκαλί
και χαίρομαι που βρήκα εσένα
Σκιές και ψίθυροι φτιάχνουν ατμόσφαιρα για μένα
μου ψιθυρίζουνε γλυκά στ’ αυτί ότι εγώ είμαι για σένα
|
Όtan ta vrádia ksagripnó sta skotiná
fováme tis skiés ston ticho
giatí pernáne ósa fígane makriá
skiés mes stis skiés ta vrísko
Sikónome ke vgeno sti vrochí
rufó aéra dipsasména
striftó tsigáro svíno páno sto skalí
ke cherome pu vríka eséna
Skiés ke psíthiri ftiáchnun atmósfera gia ména
mu psithirízune gliká st’ aftí óti egó ime gia séna
Όtan ta vrádia i psichí mu se zitá
sti sképsi su mudiázi to mialó mu
ikónes ke íchi érchonte ksaná
ke vrísko to Theó ston eaftó mu
Sikónome ke vgeno sti vrochí
rufó aéra dipsasména
striftó tsigáro svíno páno sto skalí
ke cherome pu vríka eséna
Skiés ke psíthiri ftiáchnun atmósfera gia ména
mu psithirízune gliká st’ aftí óti egó ime gia séna
|
