Πιάνω τα χέρια και κλείνω τα μάτια
φίλοι φίδια σκιές στο φως
νιώθω σαν να χάθηκα πάλι
ονειρεύτηκα πως όλα ήταν αλλιώς
πως όλα ήταν όμορφα σαν δάσος
πως τα τραβούσε η φωτιά το πάθος
Τα ζαλισμένα βλέμματα τα λόγια
Κι όσοι κι αν έπαιξαν μαζί μου
Και μπαινοβγαίνουν στη ζωή μου
Θα κλείσουν το χορό μ’ ένα αντίο πικρό
Δεν υπάρχει τίποτα πια
δεν υπάρχει τίποτα πια
Χειροκροτήματα βουβά
χειροκροτήματα βουβά
Γιάτρεψέ μου την πληγωμένη καρδιά
γιάτρεψέ μου την πληγωμένη καρδιά
Δεν υπάρχει τίποτα πια
δεν υπάρχει τίποτα πια
Δεν υπάρχει…
Όλα είναι παγωμένα στο χρόνο
Όλα αλλάζουν και μυρίζουν αλλιώς
Μα οι άνθρωποι αχ πόσο μοιάζουν
Όσο κι αν περνάει ο καιρός
όσο κι αν περνάει ο καιρός
όσο κι αν περνάει ο καιρός
όσο κι αν περνάει ο καιρός
|
Piáno ta chéria ke klino ta mátia
fíli fídia skiés sto fos
niótho san na cháthika páli
onireftika pos óla ítan alliós
pos óla ítan ómorfa san dásos
pos ta travuse i fotiá to páthos
Ta zalisména vlémmata ta lógia
Ki ósi ki an épeksan mazí mu
Ke benovgenun sti zoí mu
Tha klisun to choró m’ éna antío pikró
Den ipárchi típota pia
den ipárchi típota pia
Chirokrotímata vuvá
chirokrotímata vuvá
Giátrepsé mu tin pligoméni kardiá
giátrepsé mu tin pligoméni kardiá
Den ipárchi típota pia
den ipárchi típota pia
Den ipárchi…
Όla ine pagoména sto chróno
Όla allázun ke mirízun alliós
Ma i ánthropi ach póso miázun
Όso ki an pernái o kerós
óso ki an pernái o kerós
óso ki an pernái o kerós
óso ki an pernái o kerós
|