Εσύ θα βρεις το δρόμο σου όμως εγώ τι κάνω
που είσαι όλη μου η ζωή και ξαφνικά σε χάνω
Εσύ θα ερωτευτείς ξανά και θ’ αγαπήσεις πάλι
μα η δική μου η καρδιά δεν έχει αγάπη άλλη
Μετά από σένα μοναξιά
Μετά από σένα πόνος
Είσαι σημάδι στην καρδιά
που δεν το σβήνει ο χρόνος
Μετά από σένα τίποτα
δεν έχει πια αξία
κι η κάθε νύχτα χώρια σου
σκληρή δοκιμασία
Εσύ θα ζεις στο αύριο κι εγώ στα περασμένα
να τραγουδώ τον έρωτα με μάτια δακρυσμένα
Εσύ ποτέ δε θ’ απαντάς μα εγώ θα σε ρωτάω
γιατί αφού με πρόδωσες ακόμα σ’ αγαπάω
|
Esí tha vris to drómo su ómos egó ti káno
pu ise óli mu i zoí ke ksafniká se cháno
Esí tha eroteftis ksaná ke th’ agapísis páli
ma i dikí mu i kardiá den échi agápi álli
Metá apó séna monaksiá
Metá apó séna pónos
Ise simádi stin kardiá
pu den to svíni o chrónos
Metá apó séna típota
den échi pia aksía
ki i káthe níchta chória su
sklirí dokimasía
Esí tha zis sto avrio ki egó sta perasména
na tragudó ton érota me mátia dakrisména
Esí poté de th’ apantás ma egó tha se rotáo
giatí afu me pródoses akóma s’ agapáo
|