Τι θέλεις από μένανε
δεν έχω να σου δώσω
στον κόσμο αυτόν που ζω
έχω ξεχάσει ν’ αγαπώ.
Εγώ είμαι νυχτολούλουδο
δε με ζεσταίνει η μέρα
και σε στιγμές αμίλητες
μου `βαλε η νύχτα βέρα.
Αλήτης στο σκυλάδικο
την ομορφιά θερίζει
και μένα το ξημέρωμα
κανένας δε με ορίζει.
Τι θέλεις από μένανε
έχω πονέσει τόσο
γυάλινη, με καρδιά
που `χει ραγίσει και σκορπά.
Εγώ είμαι νυχτολούλουδο
δε με ζεσταίνει η μέρα
και σε στιγμές αμίλητες
μου `βαλε η νύχτα βέρα.
Αλήτης στο σκυλάδικο
την ομορφιά θερίζει
και μένα το ξημέρωμα
κανένας δε με ορίζει.
|
Ti thélis apó ménane
den écho na su dóso
ston kósmo aftón pu zo
écho ksechási n’ agapó.
Egó ime nichtoluludo
de me zesteni i méra
ke se stigmés amílites
mu `vale i níchta véra.
Alítis sto skiládiko
tin omorfiá therízi
ke ména to ksiméroma
kanénas de me orízi.
Ti thélis apó ménane
écho ponési tóso
giálini, me kardiá
pu `chi ragisi ke skorpá.
Egó ime nichtoluludo
de me zesteni i méra
ke se stigmés amílites
mu `vale i níchta véra.
Alítis sto skiládiko
tin omorfiá therízi
ke ména to ksiméroma
kanénas de me orízi.
|