|
Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ‘σαι γιαγιά
τίποτα δε θα ‘χει αλλάξει
σου τ’ ορκίζομαι ξανά
πως για μένα θα ‘σαι πάντα δεκαεννιά.
Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ‘μαι γιαγιά
πιο πολύ θα σ’ αγαπάω
και λογάκια τρυφερά
στο αυτάκι θα σου λέω ψιθυριστά.
Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ‘σαι γιαγιά
θα σε παίρνω απ’ το χέρι
και μαζί σιγά σιγά
θα πηγαίνουμε τα βράδια σινεμά.
Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ‘μαι γιαγιά
τα μαλλιά θα σου χαϊδεύω
και τις νύχτες αγκαλιά
θα θυμόμαστε όσα κάναμε παλιά.
Στα εβδομήντα εννιά
όταν θα ‘μαι γιαγιά
σου τ’ ορκίζομαι μακριά σου
δε θ’ αντέχω ούτε στιγμή
έτσι κάνω από τώρα μιαν ευχή…
Στο στερνό μας το ταξίδι
από τούτη τη ζωή
ας γινόταν, Θεέ μου, να ‘μαστε μαζί.
|
Sta evdomínta enniá
ótan tha ‘se giagiá
típota de tha ‘chi alláksi
su t’ orkízome ksaná
pos gia ména tha ‘se pánta dekaenniá.
Sta evdomínta enniá
ótan tha ‘me giagiá
pio polí tha s’ agapáo
ke logákia triferá
sto aftáki tha su léo psithiristá.
Sta evdomínta enniá
ótan tha ‘se giagiá
tha se perno ap’ to chéri
ke mazí sigá sigá
tha pigenume ta vrádia sinemá.
Sta evdomínta enniá
ótan tha ‘me giagiá
ta malliá tha su chaidevo
ke tis níchtes agkaliá
tha thimómaste ósa káname paliá.
Sta evdomínta enniá
ótan tha ‘me giagiá
su t’ orkízome makriá su
de th’ antécho ute stigmí
étsi káno apó tóra mian efchí…
Sto sternó mas to taksídi
apó tuti ti zoí
as ginótan, Theé mu, na ‘maste mazí.
|
