Όταν λέμε σ’ αγαπώ, πως το εννοούμε
πρώτα ορκιζόμαστε και μετανοούμε
Είπες τόσα ψέματα κι άλλα που με θίγουν
και στο ίδιο νόημα όλα καταλήγουν
Καθόλου δε μ’ αγαπάς και φαίνεσαι
καθόλου για μένα δεν τρελαίνεσαι
καθόλου εμένα δε με σκέφτεσαι καθόλου
πως περνάω, αν πονάω, αν αντέχω, που δε σ’ έχω
Κι είμαι για κλάματα, είμαι στα πρόθυρα
Όταν λέμε σ’ αγαπώ, ν’ ακριβολογούμε
να μη λέμε πράγματα κι αναθεωρούμε
Έλεγες πως ήμουνα, δεύτερή σου φύση
έφυγες κι ο ήλιος πια, βγαίνει απ’ τη Δύση
|
Όtan léme s’ agapó, pos to ennoume
próta orkizómaste ke metanoume
Ipes tósa psémata ki álla pu me thígun
ke sto ídio nóima óla katalígun
Kathólu de m’ agapás ke fenese
kathólu gia ména den trelenese
kathólu eména de me skéftese kathólu
pos pernáo, an ponáo, an antécho, pu de s’ écho
Ki ime gia klámata, ime sta próthira
Όtan léme s’ agapó, n’ akrivologume
na mi léme prágmata ki anatheorume
Έleges pos ímuna, defterí su físi
éfiges ki o ílios pia, vgeni ap’ ti Dísi
|