Δυο φίλοι μου ‘πανε εχτές
Πως σ’ είδαν κορίτσι μου να κλαις
Γιατί να έχεις καημό
Στον κόσμο ετούτο τον κακό.
Στη Φρεατίδα και στα Σεπόλια
Το ξέρουν μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ
Γι’ αυτό δεν κάνει να ζούμε χώρια
Κι ας είμαστε μπατίρηδες κι οι δυο.
Οι μάγκες στήσαν χορό
Να κάψουνε θέλουν τη βραδιά
Έλα λοιπόν να σε δω
Και διώξε την πίκρα απ’ την καρδιά.
|
Dio fíli mu ‘pane echtés
Pos s’ idan korítsi mu na kles
Giatí na échis kaimó
Ston kósmo etuto ton kakó.
Sti Freatída ke sta Sepólia
To ksérun m’ agapás ke s’ agapó
Gi’ aftó den káni na zume chória
Ki as imaste batírides ki i dio.
I mágkes stísan choró
Na kápsune thélun ti vradiá
Έla lipón na se do
Ke diókse tin píkra ap’ tin kardiá.
|