|
Σ’ είχα χάσει πριν σε βρω
Και γι’ αυτό δεν απορώ
Έτσι που γονάτισα
Και τίποτα από εσένα δεν το κράτησα
Τα δικά μου τα φτερά
Ήταν για άλλους μια φορά
Και όταν πια σε γνώρισα
Στη λάσπη και στα αίματα προχώρησα
Στη φωτιά ρίξε χρυσάφι
Να καούν όλα τα πάθη
Σκόνη όλα να γίνουν
Τις αγάπες που πονούν
Στη φωτιά ρίξε χρυσάφι
Για να πάνε όλα στράφι
Έτσι τ’ αποτίμησες
Και έτσι το προτίμησες
Σ’ είχα χάσει πριν να ‘ρθεις
Και μαζί μου να δεθείς
ο καθένας ψάχνοντας
στα πάθη του να γίνει ένας άρχοντας
Το καιρό φυλλομετρώ
Για να βρω και εγώ γιατρό
Για ό,τι με ορφάνεψε
Εκείνο που για μια στιγμή με πλάνεψε
|
S’ icha chási prin se vro
Ke gi’ aftó den aporó
Έtsi pu gonátisa
Ke típota apó eséna den to krátisa
Ta diká mu ta fterá
Ήtan gia állus mia forá
Ke ótan pia se gnórisa
Sti láspi ke sta emata prochórisa
Sti fotiá ríkse chrisáfi
Na kaun óla ta páthi
Skóni óla na ginun
Tis agápes pu ponun
Sti fotiá ríkse chrisáfi
Gia na páne óla stráfi
Έtsi t’ apotímises
Ke étsi to protímises
S’ icha chási prin na ‘rthis
Ke mazí mu na dethis
o kathénas psáchnontas
sta páthi tu na gini énas árchontas
To keró fillometró
Gia na vro ke egó giatró
Gia ó,ti me orfánepse
Ekino pu gia mia stigmí me plánepse
|
