Εξύπνησα ένα πρωί και πήρα φόρα τα στενά
και με τον ήλιο χρυσαφί μες στην Αρχαία Αγορά
στην Πλάκα, στα Εξάρχεια μετά και στο Λυκαβηττό
από ψηλά θα φτιάξεις πιο εύκολα έναν νέο προορισμό
Μες στην πόλη αυτή
θέση έχει μονάχα η καρδιά
Κι αν η νύχτα σε βρει
πιες μια μπύρα και πες ’’γεια χαρά’’
Καθώς συλλογιζόμουν μέσα σε μια τζούρα μοναξιάς
ο δρόμος μου με έβγαλε κάπου κοντά στην Αθηνάς
Σε κάποιο γέρο έδωσα τα τελευταία μου ψιλά
μιας και το τραίνο έχασα πίνω μαζί του δυο κρασιά
Μες στην πόλη αυτή
μου είπε, θέση έχει μόνο η καρδιά
Κι αν η νύχτα σε δει
έλα βρες με και πες μου ένα ’’γεια’’
Τη μέρα κρύβονται οι άνθρωποι μα η Αθήνα φανερώνει
όσα θάψαμε σαν ένοχοι στο χθες.
Ό,τι χωρίζει, κάπου ενώνει κι αν η νύχτα σε σκοτώνει
κάτσε δίπλα μου και στην υγειά της πιες.
Να η παράσταση αρχίζει, όταν η πόλη ετούτη ανθίζει όλα μου
φαίνονται σαν θέατρο σκιών.
Πουτάνες, πρέζα, νταβατζήδες, μπάτσοι, χούλιγκαν και φλώροι
μαριονέτες στη σκηνή των Αθηνών.
Μες στην πόλη αυτή ζευγαρώνουν κρυφά οι ψυχές
δώσε κάτι κι εσύ και θ’ ακούσεις παλιές μουσικές.
Μες στην πόλη αυτή όλα μοιάζουνε φανταχτερά
μάλλον ήπια πολύ ήρθε η ώρα να πω “γεια χαρά”.
|
Eksípnisa éna pri ke píra fóra ta stená
ke me ton ílio chrisafí mes stin Archea Agorá
stin Pláka, sta Eksárchia metá ke sto Likavittó
apó psilá tha ftiáksis pio efkola énan néo proorismó
Mes stin póli aftí
thési échi monácha i kardiá
Ki an i níchta se vri
pies mia bíra ke pes ’’gia chará’’
Kathós sillogizómun mésa se mia tzura monaksiás
o drómos mu me évgale kápu kontá stin Athinás
Se kápio géro édosa ta teleftea mu psilá
mias ke to treno échasa píno mazí tu dio krasiá
Mes stin póli aftí
mu ipe, thési échi móno i kardiá
Ki an i níchta se di
éla vres me ke pes mu éna ’’gia’’
Ti méra krívonte i ánthropi ma i Athína faneróni
ósa thápsame san énochi sto chthes.
Ό,ti chorízi, kápu enóni ki an i níchta se skotóni
kátse dípla mu ke stin igiá tis pies.
Na i parástasi archízi, ótan i póli etuti anthízi óla mu
fenonte san théatro skión.
Putánes, préza, ntavatzídes, bátsi, chuligkan ke flóri
marionétes sti skiní ton Athinón.
Mes stin póli aftí zevgarónun krifá i psichés
dóse káti ki esí ke th’ akusis paliés musikés.
Mes stin póli aftí óla miázune fantachterá
mállon ípia polí írthe i óra na po “gia chará”.
|