Μυρίζει ωραία ο δρόμος
και το χώμα
όρθια η σιωπή
μα η βροχή θα πέσει
πριν χειμωνιάσει ο καιρός
πριν καν σκεφτεί κανείς
ν’ ανάψει ένα φως.
Με αγκαλιάζεις στη βροχή
και μου χορεύεις
στήνει γιορτή η νύχτα
στα φιλιά σου
πριν χειμωνιάσει ο καιρός
πριν καν σκεφτεί κανείς
ν’ ανάψει ένα φως.
Με στροβιλίζεις
δίχως λέξη
λουλούδια αφήνω στο περβάζι
τ’ ουρανού σου
ακόμα λίγη θάλασσα μαζί σου.
|
Mirízi orea o drómos
ke to chóma
órthia i siopí
ma i vrochí tha pési
prin chimoniási o kerós
prin kan skefti kanis
n’ anápsi éna fos.
Me agkaliázis sti vrochí
ke mu chorevis
stíni giortí i níchta
sta filiá su
prin chimoniási o kerós
prin kan skefti kanis
n’ anápsi éna fos.
Me strovilízis
díchos léksi
luludia afíno sto pervázi
t’ uranu su
akóma lígi thálassa mazí su.
|