Μια τεράστια θάλασσα
Απ’ τους δυο μας ανάμεσα
Στο βυθό της τα βράδια μου
Τσακισμένα καράβια μου
Φορτωμένα απ’ τις σκέψεις μου
Τις σιωπές και τις λέξεις μου
Να σε βρούνε σφυρίζανε
Άδεια πάντα γυρίζανε
Στην απέναντι πλευρά
Είσαι τώρα από μένα
Κι εγώ εδώ
Σαν ίσκιος του κανένα
Με μάτια νικημένα
Στο λιμάνι ξενυχτάω
Με τα κύματα μιλάω
Τον ορίζοντα ρωτάω
Πού να πάω
Μια τεράστια θάλασσα
Απ’ τους δυο μας ανάμεσα
Ποια φουρτούνα μου φύλαγες
Όταν όλα τα ζήταγες
|
Mia terástia thálassa
Ap’ tus dio mas anámesa
Sto vithó tis ta vrádia mu
Tsakisména karávia mu
Fortoména ap’ tis sképsis mu
Tis siopés ke tis léksis mu
Na se vrune sfirízane
Άdia pánta girízane
Stin apénanti plevrá
Ise tóra apó ména
Ki egó edó
San ískios tu kanéna
Me mátia nikiména
Sto limáni ksenichtáo
Me ta kímata miláo
Ton orízonta rotáo
Pu na páo
Mia terástia thálassa
Ap’ tus dio mas anámesa
Pia furtuna mu fílages
Όtan óla ta zítages
|