Στ’ άλλα χέρια που θα πας
χειμώνα καλοκαίρι
το στέναγμό μου να κρατάς
κακό για να μη σ’ έβρει
Κι αν τύχει και μου πικραθείς
κι από τις άλλες προδωθείς
στο σπίτι μας χωρίς ντροπή
να `ρθεις
Στηριγμά μου τελευταίο
τελευταίο μου σκαλί πικρό
όσο θα `χω δάκρυ θα κλαίω
κι όσο κλαίω θα σε συγχωρώ
Στο πλήθος που θα περπατάς
μπορεί να με ξεχάσεις
μα τους καημούς μου να σκορπάς
το δρόμο να μη χάσεις
Κι αν τύχει και μου πικραθείς
κι από τις άλλες προδωθείς
στο σπίτι μας χωρίς ντροπή
να `ρθεις
Στηριγμά μου τελευταίο
τελευταίο μου σκαλί πικρό
όσο θα `χω δάκρυ θα κλαίω
κι όσο κλαίω θα σε συγχωρώ
|
St’ álla chéria pu tha pas
chimóna kalokeri
to sténagmó mu na kratás
kakó gia na mi s’ évri
Ki an tíchi ke mu pikrathis
ki apó tis álles prodothis
sto spíti mas chorís ntropí
na `rthis
Stirigmá mu telefteo
telefteo mu skalí pikró
óso tha `cho dákri tha kleo
ki óso kleo tha se sigchoró
Sto plíthos pu tha perpatás
bori na me ksechásis
ma tus kaimus mu na skorpás
to drómo na mi chásis
Ki an tíchi ke mu pikrathis
ki apó tis álles prodothis
sto spíti mas chorís ntropí
na `rthis
Stirigmá mu telefteo
telefteo mu skalí pikró
óso tha `cho dákri tha kleo
ki óso kleo tha se sigchoró
|