|
Για τα χέρια που έκρυψαν μέσα τους το καλοκαίρι
για τα μάτια που βράχηκαν ένα καυτό μεσημέρι
για το γεια σου τι κάνεις καλά
για το τώρα το πριν το μετά
για τον τρόπο που χτυπούσε η τρελή μου καρδιά
Για τα χείλη που δίπλα στην ίδια φωτιά είχαν στεγνώσει
για το σώμα που πάνω του δυο αρχικά είχε καρφώσει
για το πρώτο δειλό σ’ αγαπώ
για το χαίρομαι που είσαι εδώ
το φοβάμαι όταν πια δε θα `σαι εδώ
Για μια στιγμή μονάχα μια στιγμή
μια ανάσα μια αναπνοή
για μια στιγμή που θα `μασταν μαζί
θα έδινα μια ζωή
Για το όνειρο που έσβησε σαν ένα κύμα στην άμμο
για ό,τι ζήσαμε κι ό,τι μου χάρισες παραπάνω
για το πρέπει να φύγω μακριά
το λυπάμαι μα πότε ξανά
για το δάκρυ για το τελευταίο γεια
Για μια στιγμή μονάχα μια στιγμή
μια ανάσα μια αναπνοή
για μια στιγμή που θα `μασταν μαζί
θα έδινα μια ζωή
|
Gia ta chéria pu ékripsan mésa tus to kalokeri
gia ta mátia pu vráchikan éna kaftó mesiméri
gia to gia su ti kánis kalá
gia to tóra to prin to metá
gia ton trópo pu chtipuse i trelí mu kardiá
Gia ta chili pu dípla stin ídia fotiá ichan stegnósi
gia to sóma pu páno tu dio archiká iche karfósi
gia to próto diló s’ agapó
gia to cherome pu ise edó
to fováme ótan pia de tha `se edó
Gia mia stigmí monácha mia stigmí
mia anása mia anapnoí
gia mia stigmí pu tha `mastan mazí
tha édina mia zoí
Gia to óniro pu ésvise san éna kíma stin ámmo
gia ó,ti zísame ki ó,ti mu chárises parapáno
gia to prépi na fígo makriá
to lipáme ma póte ksaná
gia to dákri gia to telefteo gia
Gia mia stigmí monácha mia stigmí
mia anása mia anapnoí
gia mia stigmí pu tha `mastan mazí
tha édina mia zoí
|
