Στο αεροδρόμιο να με πας,
τ’ αεροπλάνο φεύγει σε λίγο,
το που θα πάω, μη ρωτάς,
δεν έχω χρόνο, πρέπει να φύγω,
στο αεροδρόμιο να με πας,
τ’ αεροπλάνο φεύγει σε λίγο.
Έδρα μου όπου νυχτώνει
και φυσάει ο βοριάς,
έξω βάσανα και πόνοι
απ’ τα φύλλα της καρδιάς.
Στο αεροδρόμιο να με πας,
ειν’ η ζωή μου ένα μαρτύριο,
όταν, στ’ αλήθεια, αγαπάς,
να ‘χεις στην τσέπη το διαβατήριο,
στο αεροδρόμιο να με πας,
ειν’ η ζωή μου ένα μαρτύριο.
Έδρα μου όπου νυχτώνει
και φυσάει ο βοριάς,
έξω βάσανα και πόνοι
απ’ τα φύλλα της καρδιάς.
Στο αεροδρόμιο να με πας.
|
Sto aerodrómio na me pas,
t’ aeropláno fevgi se lígo,
to pu tha páo, mi rotás,
den écho chróno, prépi na fígo,
sto aerodrómio na me pas,
t’ aeropláno fevgi se lígo.
Έdra mu ópu nichtóni
ke fisái o voriás,
ékso vásana ke póni
ap’ ta fílla tis kardiás.
Sto aerodrómio na me pas,
in’ i zoí mu éna martírio,
ótan, st’ alíthia, agapás,
na ‘chis stin tsépi to diavatírio,
sto aerodrómio na me pas,
in’ i zoí mu éna martírio.
Έdra mu ópu nichtóni
ke fisái o voriás,
ékso vásana ke póni
ap’ ta fílla tis kardiás.
Sto aerodrómio na me pas.
|