Στο καπηλειό της Μαριγώς | Sto kapilió tis Marigós

Στο καπηλειό της Μαριγώς
φτηνό πιοτό, βαρύς καπνός
τα πίνω πάλι μοναχός,
μα πού να σβήσει ο δικός μου ο καημός;

Τρύπια τραπεζομάντηλα
τραπέζα σκεβρωμένα
καίνε τα γκαζοκάντηλα
τα όνειρα σβησμένα.
Στο καπηλειό της Μαριγώς
φαρμάκι πίνω μοναχός.

Στης Μαριγώς το μαγαζί
δέκα σκαλιά κάτω απ’ τη γη
για σένα τα `χω κατεβεί
και ζωντανός μέσα εκεί έχω ταφεί.

Sto kapilió tis Marigós
ftinó piotó, varís kapnós
ta píno páli monachós,
ma pu na svísi o dikós mu o kaimós;

Trípia trapezomántila
trapéza skevroména
kene ta gkazokántila
ta ónira svisména.
Sto kapilió tis Marigós
farmáki píno monachós.

Stis Marigós to magazí
déka skaliá káto ap’ ti gi
gia séna ta `cho katevi
ke zontanós mésa eki écho tafi.