Είχα πάει τσάρκα στη Θεσσαλονίκη
και τριγυρνούσα στην ακροθαλασσιά
ξαφνικά στο πλάι, να με προσπερνάει
είδα μια ωραία Σαλονικιά
Στο Λευκό τον Πύργο πήρα τα φιλιά της
είχε κι ένα σπίτι στην Καλαμαριά
από το Βαρδάρη ήταν η μαμά της
πάππου προς πάππου Σαλονικιά
Στην Αριστοτέλους πιάσαμε κουβέντα
και περπατήσαμε στην Τσιμισκή
από ‘κει και πέρα γίναμε παρέα
και γίναμε ζευγάρι εγώ κι αυτή
Μέσα σε δυο μήνες βάλαμε στεφάνι
στον Άγιο Δημήτρη έγινα γαμπρός
κι από Αθηναίος, μέσα σε δυο μήνες
έγινα, ρε μάγκα, Σαλονικιός
|
Icha pái tsárka sti Thessaloníki
ke trigirnusa stin akrothalassiá
ksafniká sto plái, na me prospernái
ida mia orea Salonikiá
Sto Lefkó ton Pírgo píra ta filiá tis
iche ki éna spíti stin Kalamariá
apó to Oardári ítan i mamá tis
páppu pros páppu Salonikiá
Stin Aristotélus piásame kuvénta
ke perpatísame stin Tsimiskí
apó ‘ki ke péra giname paréa
ke giname zevgári egó ki aftí
Mésa se dio mínes válame stefáni
ston Άgio Dimítri égina gabrós
ki apó Athineos, mésa se dio mínes
égina, re mágka, Salonikiós
|