Χίλια δυο ελαττώματα
και στη μέση των δυο μας το πάθος,
μια ζωή παραπτώματα
τώρα βλέπω πως έκανα λάθος.
Έχει κι η ζήλια μια γιορτή
και ένα χορό που δυναμώνει
μα φύγε θα `μαι καλύτερα,
φύγε, θα `μαι καλύτερα μόνη.
Στον αέρα θα πιάσω ό,τι πεις,
δε με νοιάζει αν απειλείς.
Στον αέρα θα πιάσω ό,τι πεις,
σε κατάλαβα νωρίς.
Μια ζωή που σταμάτησε
πριν ακόμα καλά ξεκινήσει,
στο παιχνίδι του έρωτα
στο `χα πει πως θα `μαστε ίσοι.
Στιγμές ευθύνης τώρα καίω,
για όλα φταίω και δε φταίω,
μα φύγε, μόνη ξανά,
μόνη ξανά δε θα κλαίω.
Στον αέρα θα πιάσω ό,τι πεις,
δε με νοιάζει αν απειλείς.
Στον αέρα θα πιάσω ό,τι πεις,
σε κατάλαβα νωρίς.
|
Chília dio elattómata
ke sti mési ton dio mas to páthos,
mia zoí paraptómata
tóra vlépo pos ékana láthos.
Έchi ki i zília mia giortí
ke éna choró pu dinamóni
ma fíge tha `me kalítera,
fíge, tha `me kalítera móni.
Ston aéra tha piáso ó,ti pis,
de me niázi an apilis.
Ston aéra tha piáso ó,ti pis,
se katálava norís.
Mia zoí pu stamátise
prin akóma kalá ksekinísi,
sto pechnídi tu érota
sto `cha pi pos tha `maste ísi.
Stigmés efthínis tóra keo,
gia óla fteo ke de fteo,
ma fíge, móni ksaná,
móni ksaná de tha kleo.
Ston aéra tha piáso ó,ti pis,
de me niázi an apilis.
Ston aéra tha piáso ó,ti pis,
se katálava norís.
|