|
Το τηλέφωνο χτυπάει
μια φωνή μου απαντάει
ξαφνικά μ’ αναστατώνει
πίσω στα παλιά με πάει
Στο ραδιόφωνο είσαι εσύ
η ζεστή σου η φωνή
τότε που έγραφες τους στίχους
και εγώ τη μουσική
Σ’ ακούω να με καλείς
με νότες που πέφτουν
σαν στάλες βροχής
Και εγώ πως ν’ αντισταθώ
που τώρα ξανά
σ’ αγαπώ
Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι όλα αυτά
κάποια δύναμη ή μήπως συμπτωματικά
που μας φέρνει κάθε λίγο όλο πιο κοντά
δεν αντέχω, θέλω πάλι τα δικά σου τα φιλιά
Στις αφίσες είσαι εσύ
και στους δρόμους είσαι εσύ
συντροφιά στη μοναξιά μου
και στο κόκκινο κρασί
Μες στο δάκρυ μου κυλάς
το κορμί μου διαπερνάς
και με κάνεις ό,τι θέλεις
να χαρείς ό,τι αγαπάς
Μόλις εμένα σκεφτείς
σαν ρεύμα μ’ αγγίζεις
και με οδηγείς
Νιώθω ένα κύμα ζεστό
πως ν’ αντισταθώ
σ’ αγαπώ
Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι όλα αυτά
κάποια δύναμη ή μήπως συμπτωματικά
που μας φέρνει κάθε λίγο όλο πιο κοντά
δεν αντέχω, θέλω πάλι τα δικά σου τα φιλιά
|
To tiléfono chtipái
mia foní mu apantái
ksafniká m’ anastatóni
píso sta paliá me pái
Sto radiófono ise esí
i zestí su i foní
tóte pu égrafes tus stíchus
ke egó ti musikí
S’ akuo na me kalis
me nótes pu péftun
san stáles vrochís
Ke egó pos n’ antistathó
pu tóra ksaná
s’ agapó
Den boró na katalávo ti ine óla aftá
kápia dínami í mípos sibtomatiká
pu mas férni káthe lígo ólo pio kontá
den antécho, thélo páli ta diká su ta filiá
Stis afíses ise esí
ke stus drómus ise esí
sintrofiá sti monaksiá mu
ke sto kókkino krasí
Mes sto dákri mu kilás
to kormí mu diapernás
ke me kánis ó,ti thélis
na charis ó,ti agapás
Mólis eména skeftis
san revma m’ angizis
ke me odigis
Niótho éna kíma zestó
pos n’ antistathó
s’ agapó
Den boró na katalávo ti ine óla aftá
kápia dínami í mípos sibtomatiká
pu mas férni káthe lígo ólo pio kontá
den antécho, thélo páli ta diká su ta filiá
|
