Η ευχή κι η προσευχή μου
μέρα νύχτα στη ζωή μου
έχει λόγια απλά,
να ’σαι εσύ καλά,
μάτια μου γλυκά,
να ‘μαστε καλά.
Μόνη ευχή και σωτηρία,
να δαμάσω τα θηρία,
δε ζητάω πολλά,
να ’σαι εσύ καλά,
μάτια μου γλυκά,
να ‘μαστε καλά.
Μόνη μου περιουσία
είναι η στάχτη που κρατώ
και γεννιέμαι στην ουσία
μόνο για να σ’ αγαπώ.
Δεν αντέχω μες στη γυάλα,
δεν μπορώ μες στο κενό,
είμαι εγώ παιδί απ’ τα άλλα,
την αγάπη υπηρετώ·
κι ειν’ η ευχή μου φυλαχτό.
Η ευχή που ’χω στο στόμα,
από αίμα κι από χώμα,
έχει λόγια απλά,
να ’σαι εσύ καλά,
μάτια μου γλυκά,
να ‘μαστε καλά.
Μες στου κόσμου την ασχήμια,
την κακία και τη φτήνια,
δε ζητάω πολλά,
να ’σαι εσύ καλά,
μάτια μου γλυκά,
να ‘μαστε καλά.
Μόνη μου περιουσία
είναι η στάχτη που κρατώ
και γεννιέμαι στην ουσία
μόνο για να σ’ αγαπώ.
Δεν αντέχω μες στη γυάλα,
δεν μπορώ μες στο κενό,
είμαι εγώ παιδί απ’ τα άλλα,
την αγάπη υπηρετώ·
κι ειν’ η ευχή μου φυλαχτό
|
I efchí ki i prosefchí mu
méra níchta sti zoí mu
échi lógia aplá,
na ’se esí kalá,
mátia mu gliká,
na ‘maste kalá.
Móni efchí ke sotiría,
na damáso ta thiría,
de zitáo pollá,
na ’se esí kalá,
mátia mu gliká,
na ‘maste kalá.
Móni mu periusía
ine i stáchti pu krató
ke genniéme stin usía
móno gia na s’ agapó.
Den antécho mes sti giála,
den boró mes sto kenó,
ime egó pedí ap’ ta álla,
tin agápi ipiretó·
ki in’ i efchí mu filachtó.
I efchí pu ’cho sto stóma,
apó ema ki apó chóma,
échi lógia aplá,
na ’se esí kalá,
mátia mu gliká,
na ‘maste kalá.
Mes stu kósmu tin aschímia,
tin kakía ke ti ftínia,
de zitáo pollá,
na ’se esí kalá,
mátia mu gliká,
na ‘maste kalá.
Móni mu periusía
ine i stáchti pu krató
ke genniéme stin usía
móno gia na s’ agapó.
Den antécho mes sti giála,
den boró mes sto kenó,
ime egó pedí ap’ ta álla,
tin agápi ipiretó·
ki in’ i efchí mu filachtó
|