Της καρδιάς σου δεν αντέχω την παλίρροια
έχεις μια ζωή κρυμμένη και μυστήρια
Παραβάν εγώ δε θέλω για να κρύβομαι
θα σ’ αφήσω ένα βράδυ σου τ’ ορκίζομαι
Πες τα λόγια τα μοιραία μια φορά
να χορέψω στα πλακάκια από χαρά
Τα κορμιά μας ιδρωμένα
σαν δυο κάρβουνα αναμμένα
ας καούν στην ίδια μέσα τη φωτιά
Πες τα λόγια τα μοιραία μια φορά
Της καρδιάς σου το ρεσάλτο το βαρέθηκα
επιστρέφω τα φιλιά σου που ήταν ψεύτικα
Της γυναίκας η καρδιά έχει φιλότιμο
και δεν είναι το κορμί της ερωτόσημο
Πες τα λόγια τα μοιραία μια φορά
να χορέψω στα πλακάκια από χαρά
Τα κορμιά μας ιδρωμένα
σαν δυο κάρβουνα αναμμένα
ας καούν στην ίδια μέσα τη φωτιά
Πες τα λόγια τα μοιραία μια φορά
|
Tis kardiás su den antécho tin palírria
échis mia zoí krimméni ke mistíria
Paraván egó de thélo gia na krívome
tha s’ afíso éna vrádi su t’ orkízome
Pes ta lógia ta mirea mia forá
na chorépso sta plakákia apó chará
Ta kormiá mas idroména
san dio kárvuna anamména
as kaun stin ídia mésa ti fotiá
Pes ta lógia ta mirea mia forá
Tis kardiás su to resálto to varéthika
epistréfo ta filiá su pu ítan pseftika
Tis ginekas i kardiá échi filótimo
ke den ine to kormí tis erotósimo
Pes ta lógia ta mirea mia forá
na chorépso sta plakákia apó chará
Ta kormiá mas idroména
san dio kárvuna anamména
as kaun stin ídia mésa ti fotiá
Pes ta lógia ta mirea mia forá
|