Με τη πόρτα κλειδωμένη
με παράθυρα κλειστά
με τα φώτα όλα αναμμένα
και σβησμένη την καρδιά
κάτι ακούω κάτι φτάνει
ως τ’ αφτιά μου από μακριά
κάτι ακούω που με κάνει
να κλαίω με αναφιλητά
Σπάστε τα ραδιόφωνα
σπάστε τα για να μην παίζουν
τραγούδια αγάπης μελαγχολικά
σπάστε τα ραδιόφωνα
σπάστε τα μη μου θυμίζουν
σε ξένη πως κοιμάσαι αγκαλιά
πως δεν υπάρχεις στην ζωή μου πια
Λόγια αγάπης συνηθισμένα
μηχανικά που τραγουδάς
λόγια που έχουν σημασία
μόνο όταν αγαπάς
λόγια αγάπης που ποτέ μου
δεν τα πήρα στα σοβαρά
τώρα μοιάζουν με μαχαίρια
που μου σκίζουν την καρδιά
|
Me ti pórta klidoméni
me paráthira klistá
me ta fóta óla anamména
ke svisméni tin kardiá
káti akuo káti ftáni
os t’ aftiá mu apó makriá
káti akuo pu me káni
na kleo me anafilitá
Spáste ta radiófona
spáste ta gia na min pezun
tragudia agápis melagcholiká
spáste ta radiófona
spáste ta mi mu thimízun
se kséni pos kimáse agkaliá
pos den ipárchis stin zoí mu pia
Lógia agápis sinithisména
michaniká pu tragudás
lógia pu échun simasía
móno ótan agapás
lógia agápis pu poté mu
den ta píra sta sovará
tóra miázun me macheria
pu mu skízun tin kardiá
|