Έφυγες το βράδυ και περιμένω ακόμα
χίλια τα κομμάτια μου κι η πίκρα είναι στο στόμα,
πολλές οι αναμνήσεις μου, πολλές και οι πληγές μου,
όμως θ’ αντέξω αγάπη μου κι ας πήρες τις χαρές μου.
Ύστερ’ απ’ τα χθεσινά πήρα σβάρνα τα στενά
και σε ψάχνω μάτια μου, μάτια μου, μάτια μου,
ύστερ’ απ’ τα χθεσινά πήρα σβάρνα τα στενά
και σε ψάχνω μάτια μου, μάτια μου, ματάκια μου.
Θαρρείς και χρόνια πέρασαν και νιώθω τόσο μόνος.
απ’ τη στιγμή που έφυγες σταμάτησε κι ο χρόνος,
τη μοναξιά μου συντροφιά δεν πρόκειται να κάνω
με τ’ όνομά σου, αγάπη μου, στα χείλη θα πεθάνω.
Ύστερ’ απ’ τα χθεσινά πήρα σβάρνα τα στενά
και σε ψάχνω μάτια μου, μάτια μου, μάτια μου,
ύστερ’ απ’ τα χθεσινά πήρα σβάρνα τα στενά
και σε ψάχνω μάτια μου, μάτια μου, ματάκια μου.
|
Έfiges to vrádi ke periméno akóma
chília ta kommátia mu ki i píkra ine sto stóma,
pollés i anamnísis mu, pollés ke i pligés mu,
ómos th’ antékso agápi mu ki as píres tis charés mu.
Ύster’ ap’ ta chthesiná píra svárna ta stená
ke se psáchno mátia mu, mátia mu, mátia mu,
íster’ ap’ ta chthesiná píra svárna ta stená
ke se psáchno mátia mu, mátia mu, matákia mu.
Tharris ke chrónia pérasan ke niótho tóso mónos.
ap’ ti stigmí pu éfiges stamátise ki o chrónos,
ti monaksiá mu sintrofiá den prókite na káno
me t’ ónomá su, agápi mu, sta chili tha petháno.
Ύster’ ap’ ta chthesiná píra svárna ta stená
ke se psáchno mátia mu, mátia mu, mátia mu,
íster’ ap’ ta chthesiná píra svárna ta stená
ke se psáchno mátia mu, mátia mu, matákia mu.
|