Θα `ναι λοιπόν μακρύς ο δρόμος χωρίς προορισμό,
θα `ναι λοιπόν που φεύγει ο χρόνος χωρίς προορισμό,
θα `ναι λοιπόν που μ’ αγαπούσες χωρίς προορισμό,
κι έτσι, κι αυτό εδώ το τρένο δεν έχει γυρισμό.
Τέσσερα δωμάτια κι εσύ σε όλα μέσα,
πως να ζήσω μόνος μου, πως να κοιμηθώ,
τέσσερα δωμάτια κι εσύ σε όλα μέσα,
ό, τι κι αν αγγίξω εγώ θα σε θυμηθώ.
Θα `ναι το κλάμα και η λύπη χωρίς προορισμό,
θα `ναι ο ένας μας που λείπει χωρίς προορισμό,
θα `ναι λοιπόν η μοναξιά μου χωρίς προορισμό,
κι έτσι, κι αυτό εδώ το τραίνο δεν έχει γυρισμό.
Τέσσερα δωμάτια κι εσύ σε όλα μέσα,
πως να ζήσω μόνος μου, πως να κοιμηθώ,
τέσσερα δωμάτια κι εσύ σε όλα μέσα,
ό, τι κι αν αγγίξω εγώ θα σε θυμηθώ.
|
Tha `ne lipón makrís o drómos chorís proorismó,
tha `ne lipón pu fevgi o chrónos chorís proorismó,
tha `ne lipón pu m’ agapuses chorís proorismó,
ki étsi, ki aftó edó to tréno den échi girismó.
Téssera domátia ki esí se óla mésa,
pos na zíso mónos mu, pos na kimithó,
téssera domátia ki esí se óla mésa,
ó, ti ki an angikso egó tha se thimithó.
Tha `ne to kláma ke i lípi chorís proorismó,
tha `ne o énas mas pu lipi chorís proorismó,
tha `ne lipón i monaksiá mu chorís proorismó,
ki étsi, ki aftó edó to treno den échi girismó.
Téssera domátia ki esí se óla mésa,
pos na zíso mónos mu, pos na kimithó,
téssera domátia ki esí se óla mésa,
ó, ti ki an angikso egó tha se thimithó.
|