|
Θα περιμένω στο πλοίο, που φεύγει στις έξι
ένα αντίο ακόμα η καρδιά θα τα αντέξει
ένα χαμόγελο ακόμα την ώρα που φεύγεις
έχεις μάθει στα χρόνια το τέλος να αντέξεις
Θα είναι πάντα αργά για μας, θα είναι πάντα αργά
Δε βρήκε η αγάπη, κάπου για να ακουμπήσει
Θα είναι πάντα αργά για μας, θα είναι πάντα αργά
Ζήσαμε μόνοι χρόνια και έχουμε συνηθίσει
Ήσουνα πάντα σαν το χιόνι o ήλιος πουθενά
Και κάτω από το λευκό σου, κοιμάται η σκοτεινιά
Στη ζέστη του κορμιού σου, πως περάσαν οι νύχτες
Φόβο μονάχα ένοιωθα τις μέρες που δεν ήρθες
Θα είναι πάντα αργά για μας, θα είναι πάντα αργά
Δε βρήκε η αγάπη, κάπου για να ακουμπήσει
Θα είναι πάντα αργά για μας, θα είναι πάντα αργά
Ζήσαμε μόνοι χρόνια και έχουμε συνηθίσει…
|
Tha periméno sto plio, pu fevgi stis éksi
éna antío akóma i kardiá tha ta antéksi
éna chamógelo akóma tin óra pu fevgis
échis máthi sta chrónia to télos na antéksis
Tha ine pánta argá gia mas, tha ine pánta argá
De vríke i agápi, kápu gia na akubísi
Tha ine pánta argá gia mas, tha ine pánta argá
Zísame móni chrónia ke échume sinithísi
Ήsuna pánta san to chióni o ílios puthená
Ke káto apó to lefkó su, kimáte i skotiniá
Sti zésti tu kormiu su, pos perásan i níchtes
Fóvo monácha éniotha tis méres pu den írthes
Tha ine pánta argá gia mas, tha ine pánta argá
De vríke i agápi, kápu gia na akubísi
Tha ine pánta argá gia mas, tha ine pánta argá
Zísame móni chrónia ke échume sinithísi…
|
