|
Είναι η νύχτα βιαστική
Και το όνειρο τραυλίζει
μια αδύναμη στιγμή πάντα πίσω μας γυρίζει
Όταν όλα παν καλά
πάντα έρχεται ένα ψέμα
Μην φοβάσαι τη φωτιά
άσ’ τα δύσκολα σε μένα
άσ’ τα δύσκολα σε μένα
Θα ‘μαι πάντα εδώ το χέρι να σου κρατάω
όταν έχεις τις μαύρες σου
κι όταν λες δεν μπορώ
Θα σε παίρνω αγκαλιά
στ’ αστέρια για να σε πάω
Γιατί εγώ αγάπη μου
για σένα μόνο ζω
Το θυμάμαι είχες πει
πως δε σ’ αρέσουνε τα γκρίζα
η ζωή σου μια βροχή
που ξεβάφει μια μαρκίζα
Τώρα πια δε μου γελάς
Να ‘ξερα ποιοι σε πονάνε
Θα θελα να μην ξεχνάς
πως τα δάκρυα δε σου πάνε
πως τα δάκρυα δε σου πάνε
Θα μαι πάντα εδώ το χέρι να σου κρατάω
όταν έχεις τις μαύρες σου
κι όταν λες δεν μπορώ
Θα σε παίρνω αγκαλιά
στ’ αστέρια για να σε πάω
Γιατί εγώ αγάπη μου
για σένα μόνο ζω
|
Ine i níchta viastikí
Ke to óniro travlízi
mia adínami stigmí pánta píso mas girízi
Όtan óla pan kalá
pánta érchete éna pséma
Min fováse ti fotiá
ás’ ta dískola se ména
ás’ ta dískola se ména
Tha ‘me pánta edó to chéri na su kratáo
ótan échis tis mavres su
ki ótan les den boró
Tha se perno agkaliá
st’ astéria gia na se páo
Giatí egó agápi mu
gia séna móno zo
To thimáme iches pi
pos de s’ arésune ta gkríza
i zoí su mia vrochí
pu kseváfi mia markíza
Tóra pia de mu gelás
Na ‘ksera pii se ponáne
Tha thela na min ksechnás
pos ta dákria de su páne
pos ta dákria de su páne
Tha me pánta edó to chéri na su kratáo
ótan échis tis mavres su
ki ótan les den boró
Tha se perno agkaliá
st’ astéria gia na se páo
Giatí egó agápi mu
gia séna móno zo
|
