Στο σπίτι της Μαρίας Αντωνίας
στον κρεμαστό τον κήπο της αυγής
μεσάνυχτα μας μήνυσες θα βγεις.
Μα πως να σε ξανάβρω μες στη γης
λουλούδι μαύρο της Αραγωνίας.
Απ’ το Ροζάριο στη Σάντα Λουκία
είναι χιλιόμετρα φως και δροσιά.
Σε κυνηγάνε σαράντα νησιά,
μη σταματήσεις για νερό και εκκλησιά,
τρέχει κι ο θάνατος μέσα στη φυτεία.
Έξω προσμένουν όρθιες νύχτες,
τα μαδριγάλια λυσσάν σαν σκυλιά.
Τώρα φυλάξου στην πορτοκαλιά,
με τις κιθάρες μπροστά στα σκαλιά
σε κάθε πόρτα φυλάνε φασίστες.
|
Sto spíti tis Marías Antonías
ston kremastó ton kípo tis avgís
mesánichta mas mínises tha vgis.
Ma pos na se ksanávro mes sti gis
luludi mavro tis Aragonías.
Ap’ to Rozário sti Sánta Lukía
ine chiliómetra fos ke drosiá.
Se kinigáne saránta nisiá,
mi stamatísis gia neró ke ekklisiá,
tréchi ki o thánatos mésa sti fitia.
Έkso prosménun órthies níchtes,
ta madrigália lissán san skiliá.
Tóra filáksu stin portokaliá,
me tis kitháres brostá sta skaliá
se káthe pórta filáne fasístes.
|