Όταν μόνη μου μένω
πάντα εσένα περιμένω
μα οι ώρες δεν περνάνε
κι ειν’ τα βράδια αξημέρωτα
Κι όταν πάλι γυρίζεις
και αγάπη μου χαρίζεις
και με χάδια με ζαλίζεις
αχ το ξέρω μ’ αγαπάς
Θέλω μόνο εσένα,
μόνο εσένα, μόνο εσένα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου,
μόνο μαζί σου, τίποτα άλλο δε θέλω
Όταν έρχεσαι βράδυ
περιμένω στο σκοτάδι
κάνω τάχα πως κοιμάμαι
αχ, με ξέρεις και με τυραννάς
Κι όταν πάλι μ’ αφήνεις
θέλω πίσω σου να τρέξω
να σου πω πως δε θ’ αντέξω
πως για σένα μόνο ζω
Θέλω μόνο εσένα,
μόνο εσένα, μόνο εσένα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου,
μόνο μαζί σου, τίποτα άλλο δε θέλω
|
Όtan móni mu méno
pánta eséna periméno
ma i óres den pernáne
ki in’ ta vrádia aksimérota
Ki ótan páli girízis
ke agápi mu charízis
ke me chádia me zalízis
ach to kséro m’ agapás
Thélo móno eséna,
móno eséna, móno eséna
Thélo na ‘me mazí su,
móno mazí su, típota állo de thélo
Όtan érchese vrádi
periméno sto skotádi
káno tácha pos kimáme
ach, me kséris ke me tirannás
Ki ótan páli m’ afínis
thélo píso su na trékso
na su po pos de th’ antékso
pos gia séna móno zo
Thélo móno eséna,
móno eséna, móno eséna
Thélo na ‘me mazí su,
móno mazí su, típota állo de thélo
|