Να `ξερες τα βράδια πως μισώ
που με τιμωρούν που σ’ έχω χάσει
θέλω να σε δω, τ’ ομολογώ
άλλη τέτοια νύχτα ας μην περάσει
Θέλω να με νιώσεις, να μη με προδώσεις
θέλω να σ’ ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς
Θέλω να με νιώσεις, να μη με σκοτώσεις
πες πως δεν τέλειωσαν όσα άρχισαν για μας
Να `ξερες τις ώρες πως μετρώ
σαν πληγές στο σώμα μου επάνω
είναι τόσες που έχω να σε δω
κι αν δεν έρθεις νιώθω θα πεθάνω
Θέλω να με νιώσεις, να μη με προδώσεις
θέλω να σ’ ακούω να μου λες πως μ’ αγαπάς
Θέλω να με νιώσεις, να μη με σκοτώσεις
πες πως δεν τέλειωσαν όσα άρχισαν για μας
|
Na `kseres ta vrádia pos misó
pu me timorun pu s’ écho chási
thélo na se do, t’ omologó
álli tétia níchta as min perási
Thélo na me niósis, na mi me prodósis
thélo na s’ akuo na mu les pos m’ agapás
Thélo na me niósis, na mi me skotósis
pes pos den téliosan ósa árchisan gia mas
Na `kseres tis óres pos metró
san pligés sto sóma mu epáno
ine tóses pu écho na se do
ki an den érthis niótho tha petháno
Thélo na me niósis, na mi me prodósis
thélo na s’ akuo na mu les pos m’ agapás
Thélo na me niósis, na mi me skotósis
pes pos den téliosan ósa árchisan gia mas
|