|
Θέλω να πω, θέλω να πω στον εαυτό μου
Τα τόσα λάθη που ‘χω κάνει στη ζωή
Μα δυστυχώς είσαι το μεγαλύτερό μου
Απ’ τη στιγμή που φανερώθηκες εσύ
Λάθη που κάνει η ζωή και δε ρωτά
Αν τα αντέχει ο καθένας στη καρδιά του
Παρά να λέει κάθε μέρα που πονά
Είναι καλύτερα να ζει στη μοναξιά
Θέλω να πω, να πω και στην αγάπη
Τόσα παράπονα που έχω στη καρδιά
Γιατί μου παίρνει τη χαρά και δίνει δάκρυ
Κι αντί το γέλιο να μου δίνει συμφορά
Λάθη που κάνει η ζωή και δε ρωτά
Αν τα αντέχει ο καθένας στη καρδιά του
Παρά να λέει κάθε μέρα που πονά
Είναι καλύτερα να ζει στη μοναξιά
|
Thélo na po, thélo na po ston eaftó mu
Ta tósa láthi pu ‘cho káni sti zoí
Ma distichós ise to megalíteró mu
Ap’ ti stigmí pu faneróthikes esí
Láthi pu káni i zoí ke de rotá
An ta antéchi o kathénas sti kardiá tu
Pará na léi káthe méra pu poná
Ine kalítera na zi sti monaksiá
Thélo na po, na po ke stin agápi
Tósa parápona pu écho sti kardiá
Giatí mu perni ti chará ke díni dákri
Ki antí to gélio na mu díni simforá
Láthi pu káni i zoí ke de rotá
An ta antéchi o kathénas sti kardiá tu
Pará na léi káthe méra pu poná
Ine kalítera na zi sti monaksiá
|
