Κομμάτια γίνανε
τα όνειρα που είχα
δυο ξένοι γίναμε κι εμείς
δεν αντέξαμε στο χρόνο
μάτια μου γλυκά
και τα βράδια είναι τώρα
μελαγχολικά
Μια έξοδο κινδύνου
ψάχνω στη ζωή μου να ξεφύγω
για να μην τρελαθώ
Τηλεφώνησέ μου αν μπορείς
κι αν χαθήκαμε εμείς
των ματιών σου
δεν ξεχάστηκε το χρώμα
Τηλεφώνησέ μου αν μπορείς
έχω ανάγκη να μου πεις
αν με ξέχασες
ή μ’αγαπάς ακόμα
Κομμάτια γίνανε
τα όνειρα που είχα
εικόνες γίναν μακρινές
λόγια ήτανε κι οι όρκοι
λόγια της στιγμής
κι όπως σβήνουν τ’ αστέρια
σβήσαμε κι εμείς
Μια έξοδο κινδύνου
ψάχνω στη ζωή μου να ξεφύγω
για να μην τρελαθώ
Τηλεφώνησέ μου αν μπορείς
κι αν χαθήκαμε εμείς
των ματιών σου
δεν ξεχάστηκε το χρώμα
Τηλεφώνησέ μου αν μπορείς
έχω ανάγκη να μου πεις
αν με ξέχασες
ή μ’ αγαπάς ακόμα
|
Kommátia ginane
ta ónira pu icha
dio kséni giname ki emis
den antéksame sto chróno
mátia mu gliká
ke ta vrádia ine tóra
melagcholiká
Mia éksodo kindínu
psáchno sti zoí mu na ksefígo
gia na min trelathó
Tilefónisé mu an boris
ki an chathíkame emis
ton matión su
den ksechástike to chróma
Tilefónisé mu an boris
écho anágki na mu pis
an me kséchases
í m’agapás akóma
Kommátia ginane
ta ónira pu icha
ikónes ginan makrinés
lógia ítane ki i órki
lógia tis stigmís
ki ópos svínun t’ astéria
svísame ki emis
Mia éksodo kindínu
psáchno sti zoí mu na ksefígo
gia na min trelathó
Tilefónisé mu an boris
ki an chathíkame emis
ton matión su
den ksechástike to chróma
Tilefónisé mu an boris
écho anágki na mu pis
an me kséchases
í m’ agapás akóma
|