Της αγάπης τον καημό
όποιος ξέρει ν’ αγαπάει
στην καρδιά του τον κρατάει
μια ζωή κρυφό.
Έτσι και τον μάθει άλλος
ίσως γίνει πιο μεγάλος
γιατί ο κόσμος δε χρωστά
να σου φέρεται σωστά.
Ποιος να τον νιώσει
ποιος να τον νιώσει
το δικό σου τον καημό,
ποιος να σου δώσει
ποιος να σου δώσει
λησμονιάς νερό;
Δεν υπάρχουν συμβουλές
και οι φίλοι δεν μπορούνε
τι να κάνεις να σου πούνε
όταν δουν να κλαις.
Κράτησε για σένα μόνο
της καρδούλας σου τον πόνο
γιατί ο κόσμος δε χρωστά
να σου φέρεται σωστά.
|
Tis agápis ton kaimó
ópios kséri n’ agapái
stin kardiá tu ton kratái
mia zoí krifó.
Έtsi ke ton máthi állos
ísos gini pio megálos
giatí o kósmos de chrostá
na su férete sostá.
Pios na ton niósi
pios na ton niósi
to dikó su ton kaimó,
pios na su dósi
pios na su dósi
lismoniás neró;
Den ipárchun simvulés
ke i fíli den borune
ti na kánis na su pune
ótan dun na kles.
Krátise gia séna móno
tis kardulas su ton póno
giatí o kósmos de chrostá
na su férete sostá.
|