|
Της χαραυγής αστέρι μου
εσύ που βλέπεις μόνο
αυτούς που δεν κοιμήθηκαν
από αγάπης πόνο.
Πάρε τα μάτια μου απόψε και προχώρησε,
πάρε μαχαίρι, τον καημό κόψε στα δυο.
Κι αν δεις στο δρόμο σου το χέρι που μας χώρισε
να το καρφώσεις και αυτό με τον καημό.
Της άνοιξης το δειλινό
αν βρεις, να μου το φέρεις,
και θα σου δώσω ό,τι θες,
ό, τι κι αν μου γυρεύεις.
Πάρε τα μάτια μου απόψε και προχώρησε,
πάρε μαχαίρι, τον καημό κόψε στα δυο.
Κι αν δεις στο δρόμο σου το χέρι που μας χώρισε
να το καρφώσεις και αυτό με τον καημό.
|
Tis charavgís astéri mu
esí pu vlépis móno
aftus pu den kimíthikan
apó agápis póno.
Páre ta mátia mu apópse ke prochórise,
páre macheri, ton kaimó kópse sta dio.
Ki an dis sto drómo su to chéri pu mas chórise
na to karfósis ke aftó me ton kaimó.
Tis ániksis to dilinó
an vris, na mu to féris,
ke tha su dóso ó,ti thes,
ó, ti ki an mu girevis.
Páre ta mátia mu apópse ke prochórise,
páre macheri, ton kaimó kópse sta dio.
Ki an dis sto drómo su to chéri pu mas chórise
na to karfósis ke aftó me ton kaimó.
|
