Κλείνοντας τα μάτια μου
το χάδι σου θυμάμαι
Θυμάμαι ν’ αναστατώνομαι
και νύχτες δεν κοιμάμαι
Τι έπαθα με σένανε
Και στ’ άγγιγμά σου ο έρωτας
του νου μου πλημμυρίζει
Κι ο πόθος για τα χείλια σου
βαθιά με συγκλονίζει
Πάνω στο τραπέζι μας
το χέρι σου μ’ αγγίζει
μ’ αγγίζει και στα στήθια μου
ο πόθος φτερουγίζει
Φλόγες μες στα μάτια σου
σταλάζουνε τον πόθο
Τι έπαθα με σένανε
και τι ‘ναι αυτό που νιώθω
|
Klinontas ta mátia mu
to chádi su thimáme
Thimáme n’ anastatónome
ke níchtes den kimáme
Ti épatha me sénane
Ke st’ ángigmá su o érotas
tu nu mu plimmirízi
Ki o póthos gia ta chilia su
vathiá me sigklonízi
Páno sto trapézi mas
to chéri su m’ angizi
m’ angizi ke sta stíthia mu
o póthos fterugizi
Flóges mes sta mátia su
stalázune ton pótho
Ti épatha me sénane
ke ti ‘ne aftó pu niótho
|