Στύβω την πίκρα μου, και πίνω τον χυμό σου
και την χαρά μου απόψε, κλείνω φυλακή
σ’ ένα τραγούδι, ζωγραφίζω τον χυμό σου
σε θέλω απόψε, μα μην έρθεις μείνε εκεί
Μείνε εκεί…
Όμως η νύχτα, είναι εκείνη που τρελαίνεται
εγώ σε διώχνω, μα αυτή κοντά σε θέλει
η νύχτα φίλη σου, γι’ αυτό μου κακοφαίνεται
στύβω τις πίκρες με θυμό και στάζουν μέλι.
Σε στύβω πίκρα μου, και βγάλε ότι έχεις
δεν σε αντέχω, μέσα μου να σε κρατώ
τη στεναχώρια μου απόψε καλοπιάνω
με του Στελάρα, ένα τραγούδι λαϊκό
Γεια σου Στέλιο…
Όμως η νύχτα, είναι εκείνη που τρελαίνεται
εγώ σε διώχνω, μα αυτή κοντά σε θέλει
η νύχτα φίλη σου, γι’ αυτό μου κακοφαίνεται
στύβω τις πίκρες με θυμό και στάζουν μέλι.
|
Stívo tin píkra mu, ke píno ton chimó su
ke tin chará mu apópse, klino filakí
s’ éna tragudi, zografízo ton chimó su
se thélo apópse, ma min érthis mine eki
Mine eki…
Όmos i níchta, ine ekini pu trelenete
egó se dióchno, ma aftí kontá se théli
i níchta fíli su, gi’ aftó mu kakofenete
stívo tis píkres me thimó ke stázun méli.
Se stívo píkra mu, ke vgále óti échis
den se antécho, mésa mu na se krató
ti stenachória mu apópse kalopiáno
me tu Stelára, éna tragudi laikó
Gia su Stélio…
Όmos i níchta, ine ekini pu trelenete
egó se dióchno, ma aftí kontá se théli
i níchta fíli su, gi’ aftó mu kakofenete
stívo tis píkres me thimó ke stázun méli.
|