|
Εκεί που νόμιζα πως όλα θα τελειώνανε
εκεί που είπαμε έχει φτύσει από χέρι
πάλι ξετσίπωτη με πήρες στο τηλέφωνο
και μ’ άνοιξες πληγή με το μαχαίρι
Είσαι κουρέλι δεν αξίζεις τρία τάλιρα
μαζί σου έπαιζα κρυφτούλι με το νόμο
είχες μια τάση στα ανοιχτά τα αυτοκίνητα
και τα `ριχνες τρελή στον τροχονόμο
Τι μου έχεις κάνει…
Τι μου έχεις κάνει…
Τι μου έχεις κάνει…
Τι μου έχεις κάνει…
Τι μου έχεις κάνει…
Τι μου έχεις κάνει…
Τι μου έχεις κάνει…
Βρε παλιοφουστάνι!
Να ‘σουνα λέει και καμία όμορφη
να πω ας πάει και το παλιάμπελο χαλάλι
και γράμμα να ‘σουν θα ‘σουν πάλι στα αζήτητα
γιατί μωρό μου έχεις το μαύρο σου το χάλι
Έχεις πατάτες στο μυαλό και σπανακόρυζο
και στη καρδιά ένα χοντρόπετσο βουβάλι
όμως μια μέρα αν δε σε δω με πιάνει κόψιμο
στα είκοσι η πίεση και νιώθω ζάλη
|
Eki pu nómiza pos óla tha teliónane
eki pu ipame échi ftísi apó chéri
páli ksetsípoti me píres sto tiléfono
ke m’ ánikses pligí me to macheri
Ise kuréli den aksízis tría tálira
mazí su épeza kriftuli me to nómo
iches mia tási sta anichtá ta aftokínita
ke ta `richnes trelí ston trochonómo
Ti mu échis káni…
Ti mu échis káni…
Ti mu échis káni…
Ti mu échis káni…
Ti mu échis káni…
Ti mu échis káni…
Ti mu échis káni…
Ore paliofustáni!
Na ‘suna léi ke kamía ómorfi
na po as pái ke to paliábelo chaláli
ke grámma na ‘sun tha ‘sun páli sta azítita
giatí moró mu échis to mavro su to cháli
Έchis patátes sto mialó ke spanakórizo
ke sti kardiá éna chontrópetso vuváli
ómos mia méra an de se do me piáni kópsimo
sta ikosi i píesi ke niótho záli
|
