Τι να του συμβαίνει κι όλο την πλάτη μου γυρνά
Μακριά μου ταξιδεύει μα δε με χαιρετά
Αλλού είναι δεμένος, αλλού κοιτάζει και γελά
Στο φως είναι λουσμένος, τίποτα πια δε μου ζητά
Πες μου πως θα ‘ρθει να με βρει απ’ την αρχή να ψάξει
Μες στην δικιά μου αγκαλιά να μπει και να πετάξει
Πες μου πως πάλι εδώ θα ‘ρθει, θα ‘ρθει και θα χαράξει
Τι να του συμβαίνει κι όλο στο κρύο με ξεχνά
γυρίζει πια και φεύγει, όλο πιο λίγο μου μιλά
Αχ κάτι να φωτίσει κάποιο σημάδι να φανεί
να πέσω να το πιάσω από τα μάγια να λυθεί
|
Ti na tu simveni ki ólo tin pláti mu girná
Makriá mu taksidevi ma de me cheretá
Allu ine deménos, allu kitázi ke gelá
Sto fos ine lusménos, típota pia de mu zitá
Pes mu pos tha ‘rthi na me vri ap’ tin archí na psáksi
Mes stin dikiá mu agkaliá na bi ke na petáksi
Pes mu pos páli edó tha ‘rthi, tha ‘rthi ke tha charáksi
Ti na tu simveni ki ólo sto krío me ksechná
girízi pia ke fevgi, ólo pio lígo mu milá
Ach káti na fotísi kápio simádi na fani
na péso na to piáso apó ta mágia na lithi
|